مشارکت کاربران آتی یک بنا تأثیر قابل‌ملاحظه‌ای بر جمع‏‌آوری اطلاعات و تصمیم‌گیری در فرایند طراحی می‏‌گذارد. چنین رویکردی به معلمان کمک می‏‌کند تا آگاهی خود را درباره چگونگی تأثیر ساختمان مدرسه در دستیابی به اهداف آموزشی‌شان و ارتقای یادگیری دانش‏‌آموزان، افزایش دهند. تخصص و تجربه معلمان و دانش‌‏آموزان (کاربران اصلی مدرسه) در کنار دانش طراحان درباره چگونگی شکل‏‌گیری خواسته‏‌های آموزشی در قالب معماری، به خلق طرحی موفق و پرورش روحیه مشارکت در جامعه محلیِ مدرسه کمک می‌‏کند.
برخی از ویژگی‌های منسوخ نظام آموزشی و استانداردهای قدیمی در ساختمان مدارس موجب عملکرد نامناسب آموزشی و نیز نارضایتی کاربران از ساختمان‌های مدارس شده است. عدم برنامه‌‏ریزی مناسب برای ساختمان و تجهیزات مدرسه باعث هدررفت بودجه آموزشی و نیروی انسانی می‌شود. ساخت یک مدرسه پاسخگو نیازمند مشارکت کاربران واقعی آن، یعنی دانش‌‏آموزان، معلمان، مدیریت مدرسه و اعضای جامعه محلی در فرایند برنامه‌‏ریزی است.
فقدان یک نظام بازخورد و ارزیابی، در طول زمان، به تکرار الگوی مدارس استاندارد منجر می‌گردد. به کمک ارزیابی می‌توان معلمان، گروه‏‌های شهروندی، یا سیاست‌گذاران را به سمت افزایش پاسخگویی مدارس درباره نیازهای فزاینده کودکان و تصمیم‌‏گیری در مورد آینده مدارس سوق داد. «ارزیابیِ پس از بهره‌‏برداری» می‏‌تواند به‌ نحوی مؤثر در پروژه‌‏های توسعه و نوسازی، و نیز ساخت‌و‌ساز‌های جدید مورد استفاده قرارگیرد. هدف این کتاب کمک به دانشجویان معماری، معماران و نهادهایی است که دغدغه آموزش دارند و شیوه‌‏های سنتی طراحی مدارس را کارآمد نمی‌‏دانند.