جلد ششم از مجموعه تاریخ فلسفه غرب دوره‌ای حدوداً دویست ساله را از میانه قرن هجدهم تا میانه قرن بیستم دربر می‌گیرد. ابتدا آراء دو نماینده از «روشنگری اسکاتلندی» یعنی تامس رید و دیوید هیوم را بررسی می‌کنیم. سپس، به دیدگاه‌های جرمی بنتام و نیز ساموئل کالریج که از نقادی‌های کانت متأثر است، می‌پردازیم. اندیشه علم‌گرا و لیبرال در نیمه قرن نوزدهم با آراء جان استوارت میل اوج می‌گیرد. پس از بررسی دیدگاه‌های میل و مساهمت‌های برخی فلاسفه امریکایی، به تحولاتی بنیادین در کمبریج در آغاز قرن بیستم می‌پردازیم که می‌توان آن را سرآغاز فلسفه تحلیلی دانست. آراء مور، راسل و ویتگنشتاین و همچنین، تأثیرات ماخ و فرگه را در این خصوص بررسی می‌کنیم. در نهایت، آراء فلاسفه‌ای چون شلیک و کارناپ را از نظر می‌گذرانیم که اگرچه انگلیسی‌زبان نیستند، اما بر فلسفه تحلیلی تأثیرگذار بوده‌اند.