سرعت توسعه و گسترش شهرها سبب تغییرات اساسی در محدوده های تاریخی آن ها و رویایی جریان های حفاظت و توسعه گردیده است.
در دهه های اخیر حوزه حفاظت از مقیاس خردمعماری به سطح کلان منظر فرهنگی گسترش یافته است. علیرغم تلاش های مرکز میراث جهانی و سایر سازمان های وابسته برای تهیه چهارچوب و معرفی مؤلفه های ارزیابی حفاظت منظرهای فرهنگی، جایگاه مفاهیم اصالت و یکپارچگی کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
در این کتاب، بر بازشناخت مفاهیم اصالت و یکپارچگی به مثابه انتقالدهنده و تداوم دهنده ارزش ها و بعد معنایی میراث به عنوان معیارهایی کلیدی در فرایند ثبت، حفاظت، و مدیریت منظرهای فرهنگی تأکید شده است.