اندیشه‌های انسان مهمترین مؤلفه در حیات معنوی اوست. انسان بر پایه بینش‌هایش ارزش‌ها و منش‌ها را سامان می‌دهد و جهت‌گیری‌های زندگی خویش را ترسیم می‌کند. در اهمیت مجموعه معارف و بینش‌های بشری تردیدی نیست و دین نیز می‌آید تا ناب‌ترین و متعالی‌ترین معارف را در اختیار بشر نهد. اما باید در نظر داشت که این معارف دینی، بر ستون‌های مبانی استوار هستند که نقش شکل‌دهی معارف را دارند. نکته حائز اهمیت آنکه ستون‌های مبانی دین نیز بر ستون‌های دیگری تکیه دارند که نام آن ستون‌های مستحکم، منابع است که حتی قوام و قیام مبانی اسلامی بدان است. به دیگر بیان، معارف، برخاسته از مبانی و مبانی خود بر اساس منابع دین و آبشخورهای شناختی اسلام شکل می‌گیرند. از این زاویه، می‌توان به جایگاه و نقش راهبردی منابع دین در منظومه معرفتی و رفتاری انسان پی برد. کتاب حاضر به تبیین و بررسی «منابع دین در تفکر شیعه» می‌پردازد، منابعی مانند عقل و نقل که از منظر شیعه، حجیت‌بخش بوده، به عنوان رسولان باطنی و ظاهری در دیندانی و دینداری انسان که حیات واقعی اوست، نقش‌آفرین هستند.