کتاب حاضر را یکی از باستان‌شناسان اروپایی (اَسکالونه) درباره گاه‌نگاری باستان‌شناسی ایران در هزاره سوم پیش از میلاد، یعنی زمان اوج شکل‌گیری نخستین شهرها و دولتهای اولیه، به زبان ایتالیایی نوشته است. موضوع کتاب مطالعه چگونگی پایه‌گیری و تغییرات فرهنگی در ایران در زمانی بین حکومت سلسله اوان تا پایان دوره سوکال ماخ است. نویسنده پیش‌فرضهای مربوط به هزاره سوم پ.م. فلات ایران را به نقد کشیده و نظریات خود را به روشنی بیان کرده است. نقطه اوج کار اسکالونه در تشریح وضعیت هنری و باستانی مناطق جنوب شرق ایران است. در این کتاب قطبهای مستقل فرهنگی و به ویژه درجات دفع و جذب موجود بین واحدهای غیر شبیه به هم شناسایی و تعریف می‌شود و در این کار توجه خاصی به مسائل مربوط به گاه‌نگاری هزاره سوم پ.م.، که اغلب ناروشن و مبهم بوده، شده است.