موضوع این کتاب بررسی تاریخی تصوف در یکی از مقاطع مهم تاریخ و فرهنگ ایران یعنی از آغاز عصر صفوی تا اواخر دوره قاجاریه است. از دلایل اهمیت این دوره آن است که تأثیرات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی آن را می‌توان همچنان در ایران معاصر مشاهده کرد. تشکیل حکومت صفوی به عنوان نخستین حکومت ملی ایران و رسمیت یافتن تشیع به عنوان عاملی اساسی در شکلگیری هویت ملی؛ در حقیقت، نقطه عطفی در تاریخ ایران به شمار میرود که تأثیرات چشمگیری بر ابعاد گوناگون حیات دینی و فرهنگی ایرانیان از جمله تصوف و عرفان اسلامی بر جای گذاشت. بنابراین در این کتاب تلاش شده است مباحثی از قبیل زمینه‌های ظهور صفویان، وضعیت تصوف و عرفان اسلامی در این دوره، نسبت عالمان بزرگ این عصر با تصوف و عرفان و همچنین طریقه‌های تصوف و مهم‌ترین آنها طرح و معرفی شود.