ایده یادگیری مادام‌العمر در سالهای اخیر به طور جدی مورد توجه قرار گرفته و به عقیده صاحبنظران، انقلابی کپرنیکی در عرصه تعلیم و تربیت، به وجود آورده است. نظامهای آموزشی به ویژه آموزش عالی برای تحقق این ایده از یک سو، باید به پرورش یادگیرندگانی بپردازند که بخواهند و بتوانند به یادگیری در بقیه دوران زندگی ادامه دهند و از سوی دیگر، به گسترش فرصتهای یادگیری بپردازند. در این کتاب، نتایج پژوهش‌های مربوط به وظیفه اول، یعنی پرورش یادگیرنده مادام‌العمر ارائه شده است. به عبارت دیگر این کتاب به بررسی به این موضوع پرداخته است که در انتخاب اهداف، محتوا و سازماندهی آن، روش تدریس و شیوه ارزشیابی آموخته‌های دانشجویان، چه ملاحظاتی باید در نظر گرفته شود. همچنین چه خدمات علمی-پژوهشی باید در اختیار آنان قرار گیرد. با توجه به محدودیت منابع فارسی در زمینه یادگیری مادام‌العمر، این کتاب اطلاعات مفید و سازنده‌ای را در اختیار محققان و دست‌اندرکاران تعلیم و تربیت قرار می‌دهد.