این باور در میان مربیان، دانشمندان و سیاستگذاران در حال گسترش است که حوزه تعلیم و تربیت می‌تواند از شناخت مغز سود برد. با این حال، تلاشها برای اینکه علوم اعصاب و تعلیم و تربیت در کنار هم قرار گیرند، به دلیل تفاوتهای جدی آنها از نظر مفاهیم، زبان و فلسفه با مانع رو به رو بوده است. پاول هوارد ـ جونز در این کتاب این تفاوتها را براساس نظرات مربیان و دانشمندان علوم اعصاب می‌کاود تا مدعی حوزه تحقیقاتی جدیدی به نام تحقیقات عصبی ـ تربیتی شود. کتاب علوم اعصاب، علوم تربیتی و مغز پل معناداری را بین دو چشم‌انداز متفاوت درباره یادگیری، فراهم می‌سازد. کتاب پیشنهاد می‌کند که چنین پلی باید در خدمت دو هدف که به صورت حیاتی با هم مرتبط‌اند قرار گیرد: باید درک علمی و تربیتی، هر دو را تقویت کند. این چالش منجر به مسائلی مفهومی، روش‌شناختی و اخلاقی می‌شود که ضرورتاً از خصوصیات این حوزه جدید هستند و در اینجا از طریق تحقیقات تجربی نشان داده خواهند شد. آنچه هوارد جونز در طول کتاب انجام می‌دهد به شرح زیر است: * "اسطوره‌های عصبی" و تأثیر آنها بر تفکر تربیتی را بررسی می‌کند؛ * فرصتهای ترکیب شواهد زیست‌شناخنی، اجتماعی و نجربی را برای درک چکونگی یادگیری برجسته می‌سازد؛ * علیه علم طبیعی "مغز ـ پایه" تعلیم و نربیت استدلال می‌کند؛ * روش‌شناسی تحقیقات عصبی ـ تربیتی را تدوین می‌کند؛ * برپایه مطالعات موردی و یافته‌های تجربی نشان می‌دهد که چگونه تحقیقات عصبی ـ تربیتی می‌تواند تصویر کامل‌تری از چگونگی یادگیری ما عرضه کند. کتاب حاضر، با ارائه طرحی اولیه برای گنجاندن دانش مغز در علوم تربیتی، منبعی اساسی برای همه کسانی است که در زمینه‌های معتبر با یادگیری انسان سرو کار دارند؛ مربیان، دانشمندان علوم اعصاب و سیاستگذاران پاول هوارد ـ جونز مدرس ارشد مقطع تحصیلات تکمیلی دانشکده علوم تربیتی دانشگاه بریستول است.