در این اطلس سعی شده است محل‌هایی را که از حدود 200 هزار سال تا 8000 سال پیش، گروه‌هایی در آنها می‌زیستند و در مراحل بعدی به توسعه استقرار خود ادامه دادند، نشان داده شود؛ بنابراین آخرین دوره فرهنگی که در این اطلس در نظر گرفته شده، پایان دوره یکجانشینی و استقرار دائم در روستاهای ایران است. محل‌هایی در این اطلس آمده‌اند که حداقل یک اطلاعیه درباره آنها چاپ و منتشر یا در یک خبرنامه چاپ شده، نامی از آنها برده شده باشد. از آنجا که توضیحات مفصلی درباره برخی از بخش‌های مندرج در این اطلس در کتاب ایران در پیش از تاریخ: باستان‌شناسی ایران از آغاز تا سپیده‌دم شهرنشینی آمده است، در پایان هر بخش ارجاع به آن بخش‌های کتاب افزوده شده است. علاوه بر این، نویسنده برای هر یک از مناطق 9گانه تقسیم‌بندی، یک یا حداکثر سه محل باستانی شاخص و برای معرفی محل‌ها‌ی معرف دوره نوسنگی غرب ایران، چهار محل را به اختصار ذکر کرده است. در پایانِ اطلس برای هر محلی که نام آن در نقشه آمده، حداقل یک مرجع ارائه و فهرست ارجاعات، الفبایی نیز تنظیم شده است.