مصرف‌گرایی موضوعی مرتبط با جامعه‌شناسی صنعتی ایران است، زیرا بحران مصرف‌گرایی ضربات فراوانی بر صنعت ایرانی وارد کرده است. ارضای ذائقه مصرف‌کنندگان کالا بی‌تردید جزئی از طراحی مطلوب صنعتی است، اما دچار کردن اقتصاد به علایق زودبازده و در تنگنا قرار دادن اقتصاد تولیدی کشور امری مطلوب نیست. بحران مصرف‌گرایی موجب می‌شود تحول‌خواهی و تحول‌زایی اقتصاد نیز برکنار از تبعات و اقتضائات این مصرف‌گرایی نباشد. سؤال اصلی این است که چه نسبتی را می‌توان میان تلاش دولت برای تقویت توانمندیهای تولیدی با افزایش شگفت‌آور واردات کالاهای مصرفی برقرار کرد؟