برنامه‌ریزی درسی به منزله یک حوزه تخصصی با تکیه بر مبانی فلسفی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، روان‌شناختی، علمی و دینی تدوین می‌شود. برنامه‌ریزان برای تحقق اهدافشان از رویکردهای مختلف از جمله رویکرد تلفیقی بهره می‌گیرند. در فرایند برنامه‌ریزی درسی، کار با مطالعه و پژوهش (بررسی محیط که نوعی ارزشیابی تشخیصی است) آغاز و به ارزشیابی توأم با تحقیق ختم می‌شود. ارزشیابی بر جمع‌آوری و تحلیل اطلاعات محیط بیرونی و درونی به منظور تعیین کمیت و کیفیت برنامه درسی تأکید دارد و از الگوهای معینی پیروی می‌کند. برای اجرای درست نظام ارزشیابی بهتر است خطاهای متداول شناسایی و برای کاهش آنها اقدام شود. در این زمینه می‌توان اقدامات متفاوتی انجام داد؛ از جمله: ارزشیابی به صورت تیمی و مستمر، جمع‌آوری اطلاعات از منابع مختلف و مشخص کردن ملاک‌های ارزیابی.