در این سال‌های دور و دیر، شعر و ادب ایران زمین که سرآمدان سخنواران جهان را به خود دیده، در انتظار سخن‌سنجانی است سرآمد، که حوصله وهمت بندند تا این ادب را از دیدگاه بلاغی و زیبایی‌شناختی نیک بکاوند و شگردهای هنری آن برآرند. این کتاب گامی است در این راه که بخشی از این هنر را که بدیع نامند با نگرشی نو به پژوهش گرفته است. نگارنده روش‌مندانه آرایه‌های هم‌پیوند را دسته‌بندی نموده و با به‌دست دادن نمونه‌هایی شیوا و زیبا در هر بخش و بند، بر آن است تا به گزارش شناسه‌های شیوا و رسا رسد و نیز برای افزون‌سازی بار پژوهشی کتاب، پس از گزارش هر آرایه یادآوری‌هایی سنجیده می‌شود تا خواننده هم دستمایه‌ای برای درنگ و درایت به‌دست آرد و هم با خواندن سروده‌های زیبا بار خاطر بزداید.