میشل کولو با تأثیرپذیری از اندیشه‌های ژان پیر ریشار و فیلسوفانی چون هوسرل و مرلوـپونتی توانسته است پرچم نقد مضمونی را همچنان در فرانسه برافراشته نگاه دارد. این منتقد با استفاده از نظریه فلسفی «ساختار افق» و مفهوم «منظره» نگاه تازه‌ای به شعر معاصر فرانسه انداخته است. این نظریه‌ها به‌ خوبی این امکان را فراهم می‌آورند تا در حوزه شعر بتوان بیش از پیش همبستگی و وحدت میان سوژه و ابژه، امر دیدنی و نادیدنی، امر تخیلی و امر واقعی و ساختارهای بسته این‌همانیتی و گشودگی به فضای غیریتی نامتعین را درک کرد. هدف غایی کتاب، که ترجمه متونی برگزیده از این منتقد مشهور فرانسوی است، این است که علاقه‌مندان حوزه‌های نقد ادبی و هنری و پژوهشگرانی که شور و شوق آشنایی با نظریه‌های جدید را دارند، ضمن آشنایی با این نظریه‌ها بتوانند آنها را در متون ادبی فارسی پیاده کنند تا غنای ادبیات فارسی و متون ادبی آن بر همگان آشکارتر شود.