سرزمین ایران به عنوان بخشی از فلات بزرگی به همین نام، یکی از کشورهای کوهستانی و در عین حال خشک دنیاست. به همین دلیل از دیرباز بیشتر با گستره‌ها و چشم‌اندازهای بیابانیاش مورد توجه قرارگرفته است تا کوهستان‌های یخی و گستره‌های جنگلی‌اش. با این حال سیستم‌های کوهستانی پیرامونی آن، خشونت‌های آب‌وهوایی را به اندازه‌ای تعدیل می‌کنند که حتی در قسمت‌هایی از آن موجب شکل‌گیری و فعالیت سیستم‌های مورفودینامیکی یخچالی تا رودخانه‌ای در مجاورت بلافصل هم می‌شود. به همین دلیل اشکال مختص محیط‌های متفاوت دیرینه و عصر حاضر را گاهی در مسافت‌های نه چندان دور در مجاور هم و گاهی نیز به گستردگی عرض جغرافیایی آن در گستره‌های مختلف می‌توان یافت. پیامد این تنوع طبیعی، خلق چشم‌اندازهای ژئومورفولوژیک کم‌نظیری است، به طوریکه برخی از آنها منحصربه فرد هستند و اغلب در مقیاس جهانی به عنوان اشکال شاخص یاد می‌شوند. مطالعۀ این چشم‌اندازها و لندفرم‌ها محوریت اصلی کتاب حاضر را با رویکردی نو تشکیل می‌دهد.